Hoe Eizeringen verzekerd bleef tegen de grote dorst

Even zag het ernaar uit dat de dorpelingen van Eizeringen, een dorpje of veeleer een gehuchtje aan de rand van het Pajottenland niet langer verzekerd waren tegen grote dorst. Immers de 85-jarige Margriet had in oktober 1999 gezegd dat zij na 51 jaar cafebazin te zijn geweest met kerstmis 1999 haar laatste pint zou ontkurken. Daarna zou definitief het doek vallen over "In de verzekering tegen grote dorst", het enige dorpscafe van Eizeringen.

Maar dat was buiten Kurt en Yves Panneels gerekend. Hun vader had als een der eersten vernomen dat Margriet het cafe zou sluiten en verkopen. Kurt en Yves, beide voltijds aan de slag, zagen er wel wat in om het cafe over te nemen. "Alleen al om de naam niet verloren te laten gaan, zou je het doen", vertelt Yves. "Eigenlijk wilden wij ook wel het dorpscafe behouden als een authentieke ontmoetingsplaats. Alleen kon Kurt noch ikzelf de zaak openhouden, samen leek het ons wel mogelijk mits ieder een zondag voor zijn rekening nam. Zondag is overigens de enige dag dat het cafe is geopend, vanaf zowat 10u. tot goed 12.30u.-13u. Juist lang genoeg opdat iedereen na de misviering nog iets kan komen drinken. Sporadisch is het cafe nog open als er een begrafenis is in Eizeringen en dan houden mijn ouders het cafe open".

En dat de inwoners van Eizeringen nog altijd verzekerd zijn tegen hun grote dorst blijkt al op een toevallige zondagochtend. Zolang de misviering duurt, vertoeven slechts enkele stamgasten in het dorpscafe, recht onder de kerktoren. Ondertussen wordt de houtkachel aangestoken, worden enkele bakken uit de heerlijk, koele, gewelfde kelder gehaald, worden tafeltjes en stoeltjes nog geveegd en goed gezet en bereid Yves zich voor op de stormloop-na-de-mis. Vandaag zal het wat rustiger zijn, want een voetbalclub houdt een pensenkermis en velen trekken daar heen. De week ervoor was het een ware overrompeling, en ook de volgende week belooft want dan is het eerste communie.

De slotwoorden van de priester klinken nog na, als de eerste klanten al binnen stappen, spoedig gevolgd door de andere stamgasten. Sommigen turen vanuit hun huisje in Eizeringen naar "In de verzekering tegen grote dorst". Als er rook uit de schoorsteen komt, weten zij dat de zaak open is en reppen zij zich ook naar hun stamcafe. Een ander komt langs om zijn verjaardagsgeheugen aan te vullen; van meer dan 700 dorpelingen weet de man de geboortedatum uit het hoofd.

Yves en Kurt begroeten hen allen met de voornaam. Elkeen, of elk groepje heeft zijn stamtafel en vleit er zich neer voor een spelletje kaart, een babbeltje of gewoon een aperitief of een pintje. Het drankenaanbod is enigszins beperkt, maar het deert niet. Met een pintje, een Palm, een Hoegaarden of een echte Pajottenlandse geuze stellen de meesten zich tevreden. Sporadisch gaat er nog een Duvel, Westmalle of Orval over de toonbank. "Alles uit flesjes, want de omzet is te klein voor vatenbier. Zelfs bij Margriet werd er uitsluitend flessenbier geschonken en dat is zo gebleven. De infrastructuur is overigens vrij beperkt en daarin gaan wij in de eerste plaats investeren om toch over enig comfort en behoorlijk sanitair te kunnen beschikken", geeft Yves aan. "Mijn broer gaat later boven wonen, daartoe is nu een bouwaanvraag ingediend zodat wij het cafe toch een beetje kunnen moderniseren. Aan het eigen karakter van dit dorpscafe, met zijn typische tegeltjesvloer, willen wij niets veranderen. Misschien plaatsen wij ooit nog wel eens houten banken langs de wand, maar dan moeten die alleszins aansluiten bij de tapkast. Het blijft allemaal vrij kleinschalig en zo willen wij het ook houden", vertelt Yves.

"Een weekje geleden, na de Paaswake op zaterdagavond, hebben wij het cafe voor de eerste maal en uitzonderlijk eens op zaterdagavond geopend. Voor wie dorst had na de Paaswake. Omwonenden die plots bemerkten dat het cafe op zaterdagavond open was, kwamen dadelijk langs. Voorlopig houden wij het op de zondagopening. Als de bouwwerken achter de rug zijn, openen wij misschien wel op zaterdagavond of op zondagnamiddag omwille van de toeristen. Vanuit Eizeringen kan je immers verschillende wandelingen en fietstochten doorheen het Pajottenland maken, en dan kan men voor en na genieten van een pint in een echt dorpscafe".

"In de verzekering tegen grote dorst", gewoon een eerbetoon aan een origineel dorpscafe, dat zijn sociale rol vervult in een lokale gemeenschap. Geen thema- of conceptcafe, maar gewoon een pleisterplaats voor een doordeweeks praatje onder de kerktoren.

Tekst: Geert Van Lierde